ترمیم بینی با گرافت
ترمیم بینی با گرافت : دربرخی از موارد در جراحی ترمیمی بینی لازم است جراح بافت اضافی برای جبران کمبود های بینی داشته باشد چرا که طی جراحی قبلی ممکن است بافت های غضروفی به میزان زیادی برداشت و حذف شده باشند و اشکالاتی مبنی بر ضعف غضروفی در ساختار بینی ظاهر شود .
به این ترتیب جراح بینی برای پیشبرد جراحی ترمیم بینی با گرافت به مقصود می رسد .
گرافت چیست ؟
طبق نظر خانم دکتر سوسن سکوتی ، گرافت همان بافت غضروفی است که از بدن خود بیمار تهیه می شود .
بافت های طبیعی غضروفی را می توان از سه ناحیه بدن تهیه کرد : تیغه بینی ، گوش و دنده های قفسه سینه .
گرافت تیغه بینی :
مناسب ترین بافت غضروفی برای پیوند به بخش های ضعیف بینی ، غضروف تیغه بینی است زیرا از نظر پزشکان جراح بینی ، این بافت قابلیت تطبیق پذیری سریعی داشته و زودتر اتصال برقرار می نماید .
اما در شرایطی که برای جراحی ترمیمی بینی این بافت هم موجود نباشد می توان از غضروف گوش یا دنده کمک گرفت .
گرافت گوش :
بعد از تیغه بینی گرافت گوش نیز برای ترمیم بینی ناسب است اما غضروف این ناحیه ممکن است اشکالاتی را داشته باشد.
مثلا امکان جذب از سوی بدن ، ضربه پذیری و تغییر شکل ، اتصال دیر و . . . برای برداشت گرافت از گوش ، جراح برش بسیار ریزی در بخش پشتی لاله گوش ایجاد کرده و اقدام به برداشت گرافت می کند پس از برداشت بافت مورد نظر ، با بخیه این برش بسته شده و به دلیل قرارگیری در پشت گوش از دید مصون می ماند .
گرافت دنده قفسه سینه :
برای برداشت غضروف از دنده های قفسه سینه ، برش بسیار کوچکی بر روی سینه بیمار زده می شود که در خانم ها این برش در زیر پستان جای می گیرد .
ایراد این روش در طولانی شدن مدت زمان جراحی است .
و مزیت آن در دادن مقدار زیادی غضروف به جراح بینی است .
پس از برداشت بافت غضروفی پزشک به راحتی بخش های ناقص بینی و دچار کمبود بافت غضروفی را ترمیم کرده و بیمار به نتایج مطلوب می رسد .
ترمیم بینی با گرافت غضروف دنده نیز همچون غضروف گوش مشکلاتی دارد زیرا آسیب پذیر بوده و به سختی با بافت های بینی اتصال برقرار می کند .
