تفاوت بینی گوشتی و استخوانی

تفاوت بینی گوشتی و استخوانی در ضخامت پوست بینی می باشد. پوست بینی هر فرد سبب تفاوت در ساختار بینی می باشد. بینی های استخوانی یا غضروفی پوست نازکی دارند و برعکس ، بینی های از نوع گوشتی دارای پوست ضخیم و کلفتی می باشند.

تفاوت بینی گوشتی و استخوانی به شرح ذیل می باشد :

بینی های استخوانی به دلیل پوست نازکی که دارند ، تمام جزئیات ساختاری بینی در زیر پوست نمایان می باشد. به نحوی که اگر فردی بینی استخوانی داشته باشد ، در صورت شکستگی استخوان کاملا قابل لمس و مشاهده می باشد.

همچنین در بینی های استخوانی در نیمه پایینی بینی به علت قطر کم پوست ، عموما غضروف ها قوی تر و مستحکم ترند که پهن شدگی و افتادگی نوک بینی کمتر است.

این در حالی است که بینی های به اصطلاح گوشتی ، پوستی کلفت تر و ضخیم تر داشته و در آن ها به علت ضخامت پوست ، جزئیات استخوان و غضروف قابل رویت نیست.

همچنین در ساختار اکثر بینی های گوشتی ؛ بافت های غضروفی ، نازک و ظریف تر می باشند.

تشخیص بینی گوشتی از استخوانی

تشخیص بینی در اکثریت موارد توسط هر فردی به راحتی انجام می گیرد ، البته گاهی که افرادی که بینی با پوست ظریف و نازکی دارند دارای غضروف های حجیم نیز باشند ؛ در نتیجه حالت بینی در این نوع افراد پهن و افتاده می باشد و ممکن است با بینی گوشتی اشتباه گرفته شود.

در بینی های گوشتی به دلیل ضخیم بودن پوست بینی ، اگر با دو انگشت پوست بینی را فشار دهیم از منافذ پوست چربی به بیرون تراوش می کند ؛ اما این حالت در بینی های استخوانی دیده نمی شود.

تفاوت در نتیجه جراحی بینی های گوشتی و استخوانی

شاید بتوان گفت یکی از تفاوت های شایع در بینی های گوشتی و استخوانی ، تفاوت در روش جراحی بینی و نتیجه آن است.

در بینی های استخوانی به دلیل پوست نازکی که دارند ، دست جراح زیبایی بینی بیشتر باز است و می توان با اعمال تغییرات بر ساختار و غضروف بینی شکلی ایده آل به بینی بیمار بدهد.

در صورتی که در بینی های گوشتی به دلیل ضعیف بودن غضروف بینی ، جراح بینی نمی تواند تا حد زیادی طبق خواسته و سلیقه بیمار پیش رود.

جراحی بینی به چند روش انجام می شود ؟

دو روش کلی برای جراحی بینی وجود دارد : جراحی بینی به روش بسته و جراحی بینی به روش باز.

جراحی بینی بسته : در روش بسته ، هیچ برشی در بخش خارج بینی ایجاد نمی شود و تمام برش های جراحی ، در داخل بینی زده می شوند. بنابراین در این روش ، هیچ گونه بخیه ای در قسمت خارجی بینی وجود نخواهد داشت.
جراحی بینی باز : در روش باز به جز برش هایی که در داخل بینی بیمار زده می شوند ، یک برش خارجی در پوست بین سوراخ های بینی ( کلوملا ) نیز ایجاد می گردد.

به طور کلی در جراحی بینی ؛ هم به روش باز و هم در روش بسته ، بعد از ایجاد برش های مورد نظر ؛ ساختار بینی مورد دسترسی قرار گرفته و جراح بینی می تواند اقدام به اصلاح ایرادات و نقائص بینی نماید.

هر کدام از این روش ها ، دارای مزایا و معایب خاص خود می باشند و جراح بینی بر اساس وضعیت بیمار و سلیقه خود یکی از این روش ها را برمی گزیند.

مزایای جراحی بینی بسته :

زمان جراحی بینی به روش بسته ، کوتاه تر از روش باز است.
در جراحی بینی بسته در ناحیه کلوملا ، هیچ نوع برش پوستی وجود ندارد.
در جراحی بینی به روش بسته ؛ تورم بعد از عمل ، کمتر از روش باز است.

مزایای جراحی بینی باز :

دسترسی جراح به ساختار بینی ، کامل تر از روش بسته است و در نتیجه قدرت مانور او نیز گسترده تر از روش بسته می باشد.
در روش باز برخلاف روش بسته که تنها برای رفع ایرادات جزئی بینی کاربرد دارد ، انجام جراحی های دشوار بر روی بینی به سهولت امکان پذیر است.

چه اشخاصی نباید جراحی بینی انجام دهند ؟

انجام جراحی زیبایی بینی یا رینوپلاستی در افراد ذیل ممنوع می باشد :

کودکان و سالمندان
افراد مبتلا به بیماری های روحی و قلبی شدید
مبتلایان به بیماری هایی از جمله سرطان ، بیماری های خونی ، بیماری های ناتوان کننده مزمن ، عفونت های حاد

سن مناسب برای جراحی زیبایی بینی

جراحی بینی محدوده سنی خاصی دارد ؛ اما توصیه می شود تا قبل از سن مشخص شده این جراحی انجام نگیرد ، چرا که در غیر این صورت می تواند منجر به بروز مشکلاتی برای فرد گردد.

به طور کلی انجام جراحی زیبایی بینی بعد از سن بلوغ و پایان رشد جسمی ، امکان پذیر است.